ÖNSÖZ

 

Elinizdeki “Kur’an ve Sünnet Işığında Büyük İslam İlmihali”nin, Hz. Peygamberin “dinin direği” olarak buyurduğu namaz ibatemizdeki eksiklikleri tamamlamaya, bilmediklerimizi öğrenmeye vesile olmasını niyaz ederiz.
Kulluk gayesi ile dünyaya gönderilen insan için inanınız kul olmak en büyük imtihandır.
“Her nefis ölümü tadacaktır” buyuruyor Cenab-ı Hak, Enbiya Süresi’nin 35. âyetinde. ..
Ve Secde Süresi’nin 9. âyetinde, “...
Ona ruhumdan üflediğim zaman hemen ona secdeye kapanın” emrini buyurmaktadır.
Yani ilk imtihanı bu mânâda melekler yaşamıştır.
Melekler bu emre mukabil Adem’e secde etmişler, yalnız İblis etmemiştir. Kur’an-ı Kerim’de bu durum şöyle geçer: “Meleklere “Adem’e secde edin’demiştik,hemen secde ettiler; yalnız İblis diretti böbürlendi, inkârcılardan oldu.” (Bakara, 34).
İşte insan da, Allah’tan üflenen ruh sayesinde emri yerine getirirse, Hz. İnsan’dır.
Hatırdan çıkarmayalım ki, çamur kalıbı içindeki ruhumuz, bedenimizi istese de, istemese de terk edecek; bu sünnetullahtır; Allah’ın kanunudur.
Eğer o kalıbı dünyada iken biz terk etmezsek, 0 ölüm anında bizi zaten terk edecektir.
Hz. Adem (a.s.) dünyada iken terk etti, peygamber oldu.
Hz. Muhammed (s.a.v.) en mükemmel terk ile en mükemmel peygamber ve insan oldu. Peygamberlerin beden kalıbını terki, ihtiyari olmaktan ziyade, Allah’ın lutfu,keremi,ihsanı ve hidayeti sayesinde gerçekleşir. Bizim içinse, bir imtihan vesiledir bu. 
Allah, Adem’in çamurdan kalıbı ile Zâtının tecellisini gizleyerek melekleri denemiştir. Meleklerin bu nükteyi kavrayarak Adem’e secde etmeleri esasen Allah’a secde etmeleri demektir.
İblis, Adem’in kalıbına takıldı, çamur kalıbına; ondaki eli göre. medi.
Biz de deneniyoruz ve “kulun Ademiyeti” ibadetle mümkün
olacaktır.
İbadet kulu varlıktan soyar,
Hak varlığına hazırlar.
O bakımdan ibadetsiz Hak bulunmaz ve ibadetsiz kul da olunmaz.
Yüce Allah, “Kulum Bana yürüyerek gelirse ben ona koşarak gelirim.